Dr med. Jerzy Masior (1924 – 2003) lekarz, żeglarz, malarz, żołnierz Armii Krajowej, poeta, animator kultury, patriota, społecznik, który piastował wiele funkcji w mieście. Urodził się w Chodorowie pod Lwowem. Potem losy rzuciły go do Nowego Sącza, gdzie był uczniem Szkoły Podstawowej Nr 1 im. Adama Mickiewicza.

Lata młodzieńcze spędził we Lwowie i tam zastała go II wojna światowa. Był żołnierzem Armii Krajowej, został odznaczony Krzyżem Walecznych, Krzyżem Obrony Lwowa, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Krzyżem Zasługi.

Po wojnie rozpoczął studia na Akademii Medycznej we Wrocławiu i tam pozostał do 1962 r. jako asystent i współpracownik prof. Edwarda Szczeklika, a następnie objął stanowisko ordynatora oddziału wewnętrznego szpitala w Gorlicach.

W roku 1967 powrócił do Nowego Sącza i już do końca swego życia był wierny temu miastu. Dał się poznać jako wspaniały lekarz, niestrudzony społecznik, organizator i animator kultury. Jako lekarz długie lata pracował w lecznictwie kolejowym –  tu miał plany budowy szpitala kolejowego w Nowym Sączu, potem utworzył spółdzielnię lekarską, kierował poradnią internistyczno – konsultacyjną oraz stworzył i kierował przez ponad 20 lat Wojewódzkim Ośrodkiem Doskonalenia Kadr Medycznych w Nowym Sączu. Był również nauczycielem przedmiotów zawodowych w Liceum Medycznym w Nowym Sączu.

Przez wszystkie lata pobytu na Sądecczyźnie był aktywnym działaczem PTTK , gdzie zajmował się żeglarstwem piastując stanowisko komandora Yacht Clubu PTTK Beskid. Wybudował

w Znamirowicach przystań dla żeglarzy z bazą noclegową i hangarami, która to przystań obecnie nosi jego imię.

Chętnie angażował się w wiele spraw związanych z miastem. Przez kilka kadencji był radnym Nowego Sącza. Marzyła mu się odbudowa naszego zamku. Obok pracy zawodowej Jerzy Masior prowadził bogatą działalność artystyczną. Pisał wiersze, książki, piosenki, wspomnienia, artykuły. Wydał kilka tomików poezji o tematyce sądeckiej m.in. „Prefacje sądeckie”, „W Uhryniu i okolicy”, „Kwiaty z tamtych lat”, „Chodzenie na wiatr”, „Z krwi i cieni”, „Wzgórza w łagodność pochylone”, „Leśne przypomnienia”, „Po drodze do Kamiannej” oraz książkę pt. „Przetakówka”. W ostatnich latach życia swoje serce i zainteresowania skierował w stronę Lwowa. Napisał mnóstwo wierszy o mieście swojej młodości wydanych m.in. w tomikach : „Widnokręgi do powtórzenia”, „Nasłonecznienie”, „Czas bywa ciszą”, „Tyle Cię wszędzie”, „Z Łyczakowa z bliska i z daleka”, „33 wiersze stamtąd”.

Doktor Masior zajmował się również teatrem. Przez kilka lat współpracował ze sceną poetycką Teatru im. B. Barbackiego w Nowym Sączu. Tworzył spektakle i wieczory poetycko-muzyczne oraz współpracował z wieloma szkołami, organizując w nich zespoły wokalne, które wykonywały piosenki o tematyce lwowskiej. Wspierał i rozwijał talenty artystyczne dzieci i młodzieży. Jako prezes Towarzystwa Miłośników Lwowa organizował wyjazdy do Lwowa i sam był przewodnikiem po tym mieście.

Ogromną pasją Masiora było malowanie. Z dużym pietyzmem starał się utrwalać pejzaż wiejski, zmienność przyrody i przemijające piękno świata, który go otaczał. Sam uważał się za dokumentalistę, malarza w pełni realistycznego. Doczekał się kilku wystaw indywidualnych, m.in. w Klubie Ziemi Sądeckiej w Nowym Sączu w Muzeum Okręgowym, w BWA, w Galerii Dudów w Jazowsku, a także we Wrocławiu. W jego twórczości widzimy ogromną wrażliwość i miłość do człowieka i przyrody. Całym sercem i siłami był oddany sprawom człowieka, a szczególnie dzieci. Każde jego działanie było powodowane ogromną miłością do ludzi i do ziemi sądeckiej. Sam kiedyś powiedział o sobie: „ Nie pochodzę z terenów nowosądeckiego, a przecież jest to moja niemal rodzinna ziemia z wyboru serca, z przyjaźni do ludzi jakich nigdzie indziej nie spotkałem, z tej nie powtarzalnej atmosfery, bez której nie umiem żyć.”

Można sądzić, że jako Lwowiak – serdeczny, otwarty, drugi Lwów odnalazł w Nowym Sączu. Za działalność na rzecz miasta Nowego Sącza został oznaczony Złotą Tarczą Herbową. Otrzymał również Order Przyjaznych Serc od Związku Sądeczan.

W 2004 roku w Nowym Sączu powołana została Fundacja im. Dra Jerzego Masiora, która wspiera talenty artystyczne. Staraniem Fundacji, Rada Miasta Nowego Sącza w 2006 roku nadała mostowi nad rzeką Łubinką w ciągu ulicy Tarnowskiej imię Dra Jerzego Masiora.